De toerist uithangen en lazy sunday

10 april 2016 - Taupo, Nieuw-Zeeland

Hey allen!

Vandaag de tweede update van deze week, dan hebben jullie weer wat te lezen op de zondag. :-)

Ik eindigde mijn vorige blog met de aankomst in Rotorua. Nadat ik mezelf had geïnstalleerd in het hostel (een kamer zonder stapelbedden!), ben ik gaan bedenken wat ik wilde gaan doen. Ik had maar twee volle dagen, omdat ik mijn volgende hostel in Taupo al had geboekt, dus de tijd was beperkt. Achteraf had ik rustig langer in Rotorua kunnen blijven, er is namelijk veel te zien en te doen. Maargoed, dat kon niet, dus moest ik keuzes maken en ik besloot bij mijn primaire to-do-lijstje te blijven wat ik in Nederland heb opgesteld. 

's Avonds heb ik mijn activiteiten geboekt voor de komende dagen: op donderdag naar Hobbiton en op vrijdag naar de Waitomo caves. Ik deelde mijn kamer onder andere met een Duits (alwéér) meisje dat op wereldreis is en samen met haar bespraken we wat we (weliswaar ieder voor zich) de komende dagen gingen doen. Ik vertelde dat ik naar Hobbiton ging en ze vroeg of ik de films had gezien en/of de boeken had gelezen. Het antwoord is nee. Vervolgens keek ze me vreemd aan en vroeg of ik dan wel de juiste keuze had gemaakt. Het antwoord is ja. Ik was zo benieuwd naar de filmset, de sfeer en hoe Hobbiton tot stand is gekomen, donderdag bleek het dan ook zeker geen onjuiste keuze.

Om 13.00 uur vertrok de bus vanaf de VVV in Rotorua, en wat voor één! In een knalgroene bus met het Hobbiton logo erop vertrokken we naar Matamata, waar de filmset is. Onderweg vertelde de chauffeur van alles over de omgeving en hoe de regisseur Peter Jackson bij deze locatie is gekomen. Een enorme boom, meertje en een heuvel bleken de sleutel tot succes. De locatie is onderdeel van een (boeren)familiebedrijf, waardoor er behoorlijk wat onderhandelingen met de eigenaren aan vooraf gingen voordat er überhaupt verbouwd en gefilmd kon worden. 

Na een uurtje kwamen we aan in Matamata waar we onder leiding van een gids de filmset opgingen. Gelukkig is het inmiddels geen hoogseizoen meer, waardoor het niet zo heel erg druk was (al blijft het natuurlijk een toeristische attractie). Alles is zó mooi met oog voor detail gemaakt en de sfeer was heel bijzonder, een beetje sprookjesbos-efteling-achtig, alsof je in een andere wereld bent. Toen The Hobbit gefilmd zou gaan worden stond de familie Alexander (van wie het land is) erop dat de makers het zo zouden maken, dat Hobbiton kon blijven bestaan en het opengesteld kon worden voor het publiek. Na de opnames van The Lord of the Rings was alles namelijk weer afgebroken. Dit bleek een erg slimme zet van de familie, zij beheren de tours en Peter Jackson is formeel eigenaar van de filmset, waardoor ze de winst delen.

In totaal zijn er iets van 44 hobbitholes, waarvan er een paar ook van binnen zijn ingericht. Er is ongeveer twaalf dagen gefilmd in Hobbiton, de rest is opgenomen in filmstudio's in Wellington. Het maken van de filmset duurde bijna twee jaar en sommige hobbitholes zijn maar 1,5 seconde in de film te zien (niet echt eer van je werk dus)! Na afloop van de tour dronken we een biertje in de The Green Dragon Inn, de kroeg uit de film, waarna we weer richting Rotorua gingen. 

Aangekomen in het hostel heb ik heerlijke pasta gemaakt en ging ik vroeg naar bed. Vrijdagochtend vertrok mijn bus naar de Waitomo caves al om 07:00 uur. We hadden een gezellige chauffeur die honderduit kletste over de omgeving, lekker wakker worden dus. Samen met een stel Finnen, Duitsers en Koreanen kwamen we om een uur of negen aan bij de grotten. Ik deed twee tours: de toeristische kleine tour in de gloeiwormgrot en een twee uur durende tour door de Ruakuri cave. Beide tours waren ontzettend leuk en al die gloeiwormen in het donker erg bijzonder. De gloeiwormgrot is ruim honderd jaar gelden bij toeval ontdekt door een Maori en een Engelsman, al vrij snel na de ontdekking zijn de grotten opengesteld voor publiek. 

De tweede tour duurde langer, onder leiding van een Amerikaanse gids doken we twee uur lang onder de grond. Hij was erg enthousiast en wist veel te vertellen over de grotten en het ontstaan ervan. Daarnaast heeft hij de hele tour geprobeerd mijn naam goed uit te spreken, wat nogal een uitdaging blijkt te zijn voor een Amerikaan (he failed). Ik heb de twee Koreanen uit mijn groep maar op sleeptouw genomen (zij deden hetzelfde programma), want ze snapten er niets van: niet met welke bus ze mee moesten, welke grot ze hadden geboekt en hoe ze weer bij het beginpunt moesten komen. Aan het eind werd ik uitvoerig bedankt, want ze waren ervan overtuigd zonder mij te zijn verdwaald (goede daad voor medemens: check). 

Na een lange dag reden we terug naar Rotorua en heb ik mijn spullen ingepakt voor de volgende bestemming: Taupo. Mijn bus vertrok zaterdagochtend pas om 13:00 uur, waardoor ik 's ochtends nog even tijd had het park in te gaan. Rotorua bevindt zich in actief geothermisch gebied van vulkanische oorsprong, waardoor alle meertjes borrelen en stomen. Een apart natuurverschijnsel om te zien én te ruiken, want wat stonk die stad zeg. Je went er wel aan, maar toch. In Rotorua heb ik dan ook lang niet alles gezien, zoals de geiser en de beroemde spa. Wellicht een volgende keer, je kunt niet alles natuurlijk. 

's Middags vertrok ik per bus naar Taupo, wat aan het grootste meer op het Noordereiland ligt: lake Taupo. De reden dat ik dat al had geboekt is dat ik graag in Haka Lodge wilde slapen: de Rolls Royce onder de hostels in NZ, want.... een gordijntje, eigen lampje én eigen stopcontact! Geloof het of niet, maar dat is echt luxe. Vandaag (zondag) heb ik niet zoveel gedaan, ik heb ook nog geen duidelijke plannen voor activiteiten in Taupo en na zo'n drukke week heb ik een lazy sunday. Er moet tenslotte ook gewassen worden en aangezien het vandaag regende, was dit het perfecte moment. 

Tot later!

Liefs, Marit

P.S. Jullie reacties zijn echt heel leuk om te lezen! :-)

Foto’s

3 Reacties

  1. Mama:
    10 april 2016
    Lieve Marit, wat weer een mooi verhaal! Wie ziet en onderneemt best heel veel! Echt vakantie. Liefs, mama
  2. Je oude meester:
    10 april 2016
    Weer een geweldig verhaal Marit. Geweldig knap en stoer om dit allemaal te ondernemen. Groet vanaf Kalteren
  3. Opa:
    10 april 2016
    geweldig Marit, mooie verhalen en foto's.
    Ik ben apetrots op jou, wat je doet en wat je durft.
    Ik hoop dat je het verder naar je zin hebt en pas goed op je zelf.

    Groetjes en kusjes van opa